Bir nehir ol, en yüceden…
Gece zindan, yüreğim hüküm giymiş.
Dört yanım karanlık, hayalin silinmiş,
Zamanın kum saati, bir kere terse dönmüş,
Sokaklarda ürkek adımlarım, seyirmiş.
Sanki yüreğimi söküp alan, bir el oldun bana,
Sanki gözlerimi oyan, bu gecenin parmağı,
Sanki nefesimi tutan, ölümün sesi,
Sanki bir sensizlik duvarı, ördün bana…
Bakışlarım, boşluğun duvarına tırmanırken,
Kendimden geçmiş, ruhum seni ararken.
Sevgim bir karabasan olmuş, beni boğarken.
Duygularımın sarmaşığı bir darağacı, beni asıyor.
Aşkım adağım olsun, sana sunduğum,
Yüreğimin diyetini kestim, en dibinden,
Varlığım sonsuza kadar senin, sokul ruhum.
Sevgini akıt bir nehir ol, en yüceden.
Oktay ÇEKAL
16.09.2016-21.30
Kayıt Tarihi : 2.12.2016 01:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Çekal](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/02/bir-nehir-ol-en-yuceden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!