Bir Nefeste Ölüm Şiiri - Murat Kaçer

Bir seher vaktinde;

Ağır ağıtlar göğe yükseldiğinde,

Bir titreme alır bedenimi,

Oluk oluk kanlı yaşlar dökülür gözlerimden,

Silik gölgeler alev alır;

Ve ben yetim kalırım.

Tarifi imkansız ızdıraplar dert olur ruhuma.

O masum çehresi; bulutlar renginde

Ve uzayan gecelerde,

Ruhunu arar gözlerim ötelerde.

Yüzlere takılan maskeleri gördükçe,

Gittikçe uzar yalnızlığım.

Teselliler fayda vermez;

Gözyaşlarımdır tek sığınağım.

Bir asr vaktinde;

İnsanların ziyanı gittikçe büyüdüğünde,

Hafakanlar bastığında ızdıraptan diyarımı.

Silik gölgeler alev alır,

Ve ben öksüz kalırım.

Kuru kalabalıklarda artar yalnızlığım,

Toprağa gömerim var olan “güven”imi de

Ve ben ıssız bir gecede,

Soğuk bir köşesinde serseri sokakların,

Adımlarımı taşıyamam, büzülür kalırım.

Bir sonbahar vaktinde,

Karlar ağır ağır yağar ruhuma

Ürkek adımlarla yaklaşırım sonuma.

Bir akşam vaktinde;

Karanlıklar çöküp sesler kesildiğinde,

Bir kış soğuğu yayılır bedenime.

Ve lanetliler gelir gelinlikleriyle;

Altın taslarda su sunarlar bana,

Bir ince sızı yükselir boğazıma

Silik gölgeler alev alır;

Ve ben ayrılırım.

Murat Kaçer /istanbul