Bir Nefeslik Yol Şiiri - Nurullah Muslu

Bin yıl ömrün olsa söyle ne yazar
Günler geçiyor bak, bak azar, azar
Kendi nefsin sana mezarın kazar
İnsan denilen varlık bir kutlu can,
Neden vurdumduymaz oluyor insan.

Hakk’ı tanımazsın isyan edersin,
Ömür sayılı gün bir gün bitersin,
Dünya geçicidir desem ne dersin,
Sen istersen kalıcı olduğunu san,
Neden haram lokma yiyor insan.

Eller Allah için kalksın tövbeye,
Her secde vaktinde zikir söyleye,
Defalarca söz verir cayarsın niye?
Nemrutlara baki kalmadı cihan,
Neden hep şeytana uyuyor insan.

Yetiş kapanmadan tövbe kapısı,
Som altındır inan onun yapısı,
Dönde geriye bak ömrün hepisi,
Bir nefeslik yoldan geliyor insan…
Bir nefeslik yoldan geliyor insan…