Bir Nefeslik Mola Ver Hayat

Ne çok hasret kaldık
Dilden akan cümlelerin sıcaklığına
Soğuk da olsa razıyız da
Küle bulanmış bir fikrin
Sol tarafa yıkılmış
Asi hükümlerine
Hükmetmelerine
Sorgusuz
Empatisiz
Kağıt hükmünde kararnamelerle
Adaletsiz hukuklarda
Nefes almak çoktan haram
Sokak gösterisinde ki
Kuklalar kadar ilgi yok
Oynanan ömürlere
Yok satıyor hayat! insanca telaşı
Şöyle bir günlük mola verse de
Simit kokusunu martılarla bölüşsek doyunca
Dalga, dalga köpüklere karışsa bunca fırtına
Ve, göğüs delen sessiz çığlıkları
Martılarda dillendirsek yeter
Şöyle can kenarından
Bir nefeslik mola ver be hayat
Yorulduk...