Bir nefescik can kaldı. Şiiri - İsmail Kaya

Yaktın içimi hoyratça,bende olan sevdan vardı.
Düştüm gurbet ellere,hayalimde yüzün vardı.
Kanarya desem,bülbül desem,çok güzel sedan vardı.
Kaybetmişim kendimi,hasret denen belan vardı.

Açtım sana sinemi,bağrımda hicran yaran vardı.
Dinmiyor tüm çığlıklarım,içimde yangın vardı.
Titriyor tüm bedenim,yürekte fırtınalar vardı.
Kaybetmişim kendimi,hasret denen belan kaldı.

Gözlerimde yaş kalmadı,çöl oldukum vardı.
Taşımıyor bacaklarım,seninleyken derman vardı.
Bakı olan bu dünyada,bir sen bir ben vardım.
Kaybetmişim kendimi,bir nefescik can kaldı.