Bir Nefes Yaşam Şiiri - Kimsesiz Şiirler

Tarifsiz bir acıdır, düştüğü yakar.
Yürekleri acıtır.
Zaman geçer,ne tutunacak bir dalın kalır,
Ne dalda gülün.
Musallada yatarsın, tabutta ölün.
Ağlarsın, sızlarsın, ağıtlar yakarsın.
Yankılanır feryadın, boşluktan doğaya.
Geriye kalan, üç beş anı, bir kaç resim.
Birde mazide kalmış, kimsesiz bir isim.
Yaşayan bilir ölümü aslında, yakından tanır.
Şahidi'dir, tanıktır, her yaşayan bilir ki,
Bir nefes boyu, ölüme sanıktır.