her taşın altında var ise düşmanın.
ilerledikçe yaşın artar gözyaşın.
geçmişin gölgesinde akar sakar çarkın
gürültüsüz geçmez hiç bir duygu ile savaşın.
gecedeki kara bulutlar arasında
ışığı sönmüş yıldız gibidir ak sakalın
bekleme geceyi ayıpların arkasında
senin de var gece misali kara saçların
dibi yok gibi bile gelirse düştüğün kuyu.
dostlar da bırakabiliyorsa kuyuya bir avuç suyu
yoksa intikamını yutmak için
bir nefes sabır huyu
beklediğin gün gelene dek uyu.
batarsa güneş bir daha doğmamak şartıyla
kıyamettir o gün beklediğin en karanlık gün.
ölmüştür aynada düşmanın o gün
tekrar dirilmek şartıyla.
güneşi dahi sana düşman eden
güneş gibi sıcak günde utananacaktır her an
sen ise unutmuşsun düşman ile her savaşı
olmazsa bir kaç hatıran
bakmazsın maziye bir an.
Jan ZagrosKayıt Tarihi : 3.3.2011 14:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)