Nefes Kadar Yakın Şiiri - Saffet Çakır

Nefes kadar yakın, dağlar kadar uzaktayım
Elimde ahıma karışmış şekersiz çayım
Geçmişten bahsetmek istemiyorum
Sen dağınık, ben paramparçayım.

İçimi bilirsin, gölgenim, yakınındayım
Belki bir tarlada susuz kalan buğdayım
Seninle susadım, bu sarp yokuşlarda
Ve bu hayatta hüzün, bakiye kalan payım.

Şimdi keşkelerden tespih yaptım dilime
Bir gülüşüne hasret, bir o kadar uzaktayım
Ey gönül tabibim, teşhisim hicran yarası
İlacım sensin, gördüğümden beri hastayım
Sensizlik acıtır içimi, yad ellerde yastayım.

Senin için bir şey yapamadığıma üzülürüm
Ve yeter ki sen ses ver uzaklardan be gülüm!
Bil ki ben daha ölmedim, hayattayım!
Yakınında, bir nefes kadar yakınındayım....