Son vapur kalktı iskeleden
güneşli bir yaz günü
anılar el salladı İstanbul'dan
boynubükük
giden kimdi?
kalan kim?
örselenmiş bir hayat
ve cam kırıkları
vapurun geride bıraktığı
köpükler miydi kalan?
yoksa hayat mı?
nereye gitti?
varamayacağı bir limana yolculuk niye?
giderken;
el salladım kendime
iyi bak dedim anılarıma
kimse el sürmesin
beni, bana emanet ederken
yalnızlığımla uğurladım kendimi
haydi rastgele
mutluluk mu?
belki başka sefere...
26.06.2006/13.10- Tepebaşı
Işık AktaşKayıt Tarihi : 27.6.2006 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir nefes İstanbul'da, bir nefes yalnızlıktı sadece...Karşımda Haliç, Tepebaşı'nda bir öğlen vakti işte....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!