Kendi içsel yalnızlığına düşen,
Bir daha kalabalıkta kaybolmaz...
Kendi arayışını bitirdiğinde tanrılaşır insan!
Ve...
Kaybolduğu yerde yine kendini bulur insan!
Tanrılaşma yolunda var gücüyle koşar,
Tanrılaşmak için yaşar her insan!
Yok, olmak için değil
Sonsuzluğa kavuşmak için ölür insan!
Her bir insan, Tanrının sur-etinden bir bütündür.
İnsan surdur, yani bir nefestir.
Unutma!
Her bitiş bir başlangıçtır...
Yaşar ve sonra ölür bir nefes insan.
Kayıt Tarihi : 14.5.2018 20:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!