yorgunluğumu alır terimi soğutur umuduyla
sığınmıştım gölgesine gövdenin
sanmıştım ki;
ezgisi kırık ninniler eşliğinde de olsa
deliksiz uykulara dalacağım kovuğunda
sanmıştım ki;
koruyup kollayacaksın beni
tekinsiz rüzgarlardan şiddetli yağmurlardan
ayarı bozuk gün ışığından
ne bilirdim
kabuğunun kuruyup içinin boşaldığını
ne bilirdim dökerek yapraklarını
beni bir anda soluksuz bırakacağını
bilseydim kovuğunda bana yer kalmadığını
görebilseydim hiç de farkın olmadığını
herhangi bir çalı çırpıdan
aldanıp çınar duruşuna çıkar mıydım
o yokuşları arkama bakmadan
bir nefes
bir tek nefes almaktı niyetim
serin dallarına tutunarak
yara bere içinde kalıp savruldum
tepetaklak yuvarlanarak…
Kayıt Tarihi : 18.9.2006 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çınar: Çok hızlı büyüyüp ulu bir görünüm alan uzun ömürlü bir ağaç türü. Yamalı gövde kabukları nedeniyle renkli bir görünümleri vardır; dış kabuk soyuldukça iç kabuk beyaz, gri, yeşil ve sarı gölgeler biçiminde ortaya çıkar. Çalı Çırpı: Belirgin bir ana gövdenin ayırt edilemeyeceği kadar çok gövdeli çok dallı odunsu bitki. Çalı çırpıyla ağaç arasındaki en temel fark, çalılarda büyümeyi sağlayan orta sürgünün bulunmaması…ve ne yazık yapraklarının kendine bile hayrı olmaması... PROMOSYON: 1 adet yara merhemi 1 top sargı bezi…
bir tek nefes almaktı niyetim
serin dallarına tutunarak
yara bere içinde kalıp savruldum
tepetaklak yuvarlanarak…
bir nefes almaktı niyetim yara bere içinde kaldım tepe takla yuvarlanarak
mükemmel kaleminizi kutluyorum sevgilerimle
bir tek nefes almaktı niyetim
serin dallarına tutunarak
yara bere içinde kalıp savruldum
tepetaklak yuvarlanarak…
Tek kelimeyle enfes bir anlatım...Yüreğinize ve emeğinize sağlık... Tam puanımla kutluyorum...Ve listeme alıyorum bu güzel şiirinizi...
Yorgunluğumu alır terimi soğutur umuduyla
Sığınmıştım gölgesine gövdenin
Sanmıştım ki;
Ezgisi kırık ninniler eşliğinde de olsa
Deliksiz uykulara dalacağım kovuğunda
Sanmıştım ki;
Koruyup kollayacaksın beni
Tekinsiz rüzgarlardan şiddetli yağmurlardan
Ayarı bozuk gün ışığından
Ne bilirdim
Kabuğunun kuruyup içinin boşaldığını
Ne bilirdim dökerek yapraklarını
Beni bir anda soluksuz bırakacağını
Bilseydim kovuğunda bana yer kalmadığını
Görebilseydim hiç de farkın olmadığını
Herhangi bir çalı çırpıdan
Aldanıp çınar duruşuna çıkar mıydım
O yokuşları arkama bakmadan
Bir nefes
Bir tek nefes almaktı niyetim
Serin dallarına tutunarak
Yara bere içinde kalıp savruldum
Tepetaklak yuvarlanarak…
Nazlıhan Hasköylü
*****
Konuşan yüreğe sağlık .. Kutluyorum başarılarınızın devamını diliyorum .. tam puan sevgiler ..
Kardelen Çiçekleri GRUBU /DOĞA DENİZ
NOT : Beni, anlatan bir şiir..O yüzden tanıtım sayfama ve kurucusu olduğum gruba paylaşıma aldım bu şiirinizi bilgilerinize .. siz de gelir grubumuzaşiirlerinizle renk olursanız sevinirim ..onur duyarım .. saygılar .. şiirle kalınız yüreğiniz susmasın ..
belki çok az nefeslendik ve anladık...bu omuz değilmiş bizim nefesleneceğimiz... kabuklar çizmiş yaraları acıtmış... hayat onulmaz bir sınavdan geçirmiştir...hayatın bir döneminde en azından yaşanmış bir doku... ve Nazlıhan hanım'ın sözcüklerinden ne kadar içten ve etkili...
selam:)
TÜM YORUMLAR (8)