Ben hep kalacağımı sandım.
Davetsiz geldiğim kentte.
Sığınamadım,
Çaresiz gidilecek.
Vakitlerden ezan sesi,
Geride ne çok ihanet,
Ne de çok ihmal var.
Ertelenen hiç bir sevda,
Yaşanamadı,
Unutuldu.
Artık adres verildi yaşama,
Bir nefes yetiyordu,
Hayatı çalmaya…
Artık,
Kaç kişi gelecek tanımadığım,
Tanıdıkları, tanıdıklarımla.
Beni yolcu etmeye sessizce,
Bir nefes yeterdi,
Seni çalmak için yaşamdan.
Insan gibi yaşadım.
Adam olmak için,
Ve seni bağışladım.
Bir tek kendime inat.
Adandım artık,
Aşığım.
Sevdam hurma yurdudur.
Ne kadar hazırım,
Bir nefes yetsede,
Başım dik, olmasada odam.
Suskun göçün zifir siyahı,
Kırktan fazla yıl değil,
Bir an’dı.
Dünleri öldürdük,
Gün ikizlerini sildik.
Bıraktık sesimizi, lal olduk.
Yeşeren toprağın üzerinde,
Adsız yurdumuza kavuştuk.
Çiçekler içinde,
Eller üstünde.
Kayıt Tarihi : 23.12.2008 23:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Şancı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/23/bir-nefes-36.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!