Bir Neferim Şiiri - Osman Çağlayan

Bazen düşünür zihnimi yoklarım,
Sonra çevremde ki havayı koklarım

Kırk kere ölçer bir kere biçerim,
Sonra iyi kötüyü ayıklarım.

Rüyalarımda bil ki hep sen varsın,
Geceleri ismini sayıklarım.

Yüzü gülen insanlarla dolmalı,
Şehirlerim, köylerim, sokaklarım.

Dilerim hiç kalmasın karalarım,
Çıksın ortaya, parlasın aklarım.

Gerçek bir dost dostundan vaz geçemez,
Ben dostumu arar, sorar, yoklarım.

Dosta bir küçük kusurum olursa,
Utanır da kızarır yanaklarım.

Başlanılan işi bitirmek lazım,
İstemem kalmasın hiçbir iş yarım.

Bu günü iyi değerlendirmeli,
Yarınlara elbette Allah kerim.

Hiç kimsenin kusurunu aramam,
Güzel gördüğümü, güzel överim.

Yemek seçme huyum yoktur ezelden,
Allah ne verirse ben onu yerim.

Çalışır, çabalar, gezer dururum,
Olduğu sürece dizimde ferim.

Kimsenin hakkını yemek istemem,
Borcuma sadıkım hemen öderim.

İnsanlığa hizmet bir ibadettir,
Ben de bu yolda giden bir neferim.
04.06.2014