Bir Nazar Eyledim Dünden Önceye

Bir Nazar Eyledim Dünden Önceye

Bir nazar eyledim gönlümde, dünden önceye,
Masal olmuş o günler, sığmış, sade iki heceye.
O günler sanki parlak bir güneş aydınlığı idi,
Bu günler yazık ki benziyor mehtapsız geceye.

Sokağı, yaşanan gizli bir mektep idi dünlerin,
Sıradan bir günü, bin güne bedeldi o günlerin.
Yokların arasından var olan, bir hazine idi,
Sofrası bereketli, lezzeti bir başkaydı öğünlerin.

Müziklerin her bir notası bir özgün beste,
Hayat telaşsız, çok sakin yaşanırdı aheste.
Akçe geçmezdi çokça, ihtiyaçlar üretilirdi bolca,
Sağlık, huzur ve mutluluk vardı her nefeste.

Saygının, sevginin adı yoktu ama kendisi vardı,
Bir evde kaynayan aş, her komşunun sofrasında vardı.
Bir kuş uçsa, bir damla su yere düşse sesi duyulur,
Giyimler edepli tertemiz, biçimli ve lavanta kokardı.

Sohbetler bir sırdı, görülmezdi kazara yapılan hatalar,
Bal döksen yalanırdı haneler, fırçalanırdı eşikteki tahtalar.
Sebzeler sepette, çamaşırlar bohçada, erzak torbada,
Her günü bir bayram olarak gelip geçerdi haftalar.

Öğretmen profesör, imamlar müftü, esnafı ahi,
Memuru başbakan, köylüsü efendi, aile pederşahi.
Polisi, bekçisi işsiz, sokağı caddesi kaldırımı tertemiz,
İlişkiler seviyeli idi, ticaret temiz, eleştirilerse mizahi.

Bayramlar bayramdı, düğünler adet ve töreye uygun,
Varsılı kanaatkar ve selekti, yoksulu edepli ve doygun.
Dert de tasa da, mutluluk ve sevinç te paylaşılırdı hemen,
Kilit yoktu kapılarda, ama görülmezdi hırsızlık ve soygun.

Namus bir bütündü, ahlakta tenzilat başlamamıştı daha,
Her boş alan bir spor tesisi, er arsa topçulara saha,
Çocuklar çocuk, gençler genç idi yaşardı kurallarınca,
O günleri görse şimdiki nesil, biçemez o günlere paha.

Hasan ÖZÜNAL
Karaman - 2021