Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
kapağını kapattım sandığımın
bir selvinin gölgesi düştü üstüne
Anılar ne kadar acı verse de
Hüznünde bir tat buluruz yine de
Selam ve saygıyla
öyle çoktu ki sandığımda aşklarım
karıştırdım karıştırdım
hiç birisini bulamadım
naftalin kokmuş dört yapraklı yoncam
mahzun durur dibinde
hani sen?
yoksa şu solmuş resim sen misin
hain güveden kaçan?
ah anne!
neden sakladın sanki göbek bağımı
bak bırakıpta gidemiyorum işte
ayak basılmamış kıtalara
kalem izleri kaybolmuş satırlarda
kimsesiz kalmış günlüğüm
en son yaprağa takıldı gözlerim
……………seviyorum…….
….ölene kadar…….canımda.
hüznün
realitedeki yüzü..
güzeldi..
bir kez daha gelince
yeniden hayata döndürülmek üzere
-Aşk- tarafından naftalinlenip
dolaba kaldırılmışım ben
naftalin kokuyorum...
benim de naftalin şiirimden bir dörtlüktü. devamını sayfamda okuyabilirsiniz. hatırlattınız bana o şiirimi ve ekledim. tşk ler ve tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta