Bir Müziğin Hatrına Şiiri - Merve Dinçar ...

Günlerden Pazardı ertesiydi önemi olmayan bir gün.
saatler kaçıyor mu geçiyor mu konu bu değil
bu sayfayı açtıran bir müzik, ve ağlamak..
ağlamak işte bu kadar basit ve sıradan, dolandırmadan ağlamak
kim bilir neye ağlıyorsun pazardı ertesiydi önemi yok
nereye kaçtın,nereden geçtin, neleri kaçırdın, mesele değil.
hani derler ya hep “engel diye bir şey yoktur”
hakikaten yoktur,
insan bozuntuları vardır.
aklını kullanamayanların bulaştırdığı pislikler vardır.
fazla okuma delirirsin diye korkutmuş zamanında birileri
babama sordum memleketin delilerini
çok okumaktandır der bu halleri
Ama babacım...

Yıllar geçtikçe ağladıkların da olgunlaşır
doğduğuna ağlarken bi bakmışsın oyuncağın kırılmış
henüz kurumamışken göz yaşın,
ah sevgili deyip ağlamışsın...
aç susuz hayvanlara, ormanlara ağlamışsın biraz da
“çok okumaktan delirmez insan” diye haykırmışsın da
“bu kadar insan yanlış mı biliyor” deyip
mahkum etmişler kendilerini pis toprağa.
sonra Balmorhea –Remembrance’in en can alıcı yerine gelmişsin gibi
bir de ona ağlamışsan,
hele ki anlamışsan..
seni seviyorum.