Bir mutluluk rüyası sık sık bana eşlik eder,
Kıra bakan bir evimin bulunması bana yeter,
Çatıların yanında, uzayan banliyönün en ucunda,
Köşesine çekilmiş bir işci gibi yaşardım orada .
Sanırım iyi bir kitap yapılabilir de ondan.
Tepelerin beyazlaşmış ufku kışın kırağıdan;
Yazın, büyük bir gök görünecek
Ve ormandan mis gibi kokan bir hava esecek,
Nadir dostlarım, arada bir görmeye gelecek ,
Onlar çok uzaktan, beni tanıyabilecek,
Penceremde oturup fülüt çaldığımda.
François Coppée
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 2.6.2017 12:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!