Bir Mutluluk İntihar Şiiri - Debraj Siyah

Mistik düşüncelerim fersiz geceler boyunca şizofrenin siyahına intihar dalışı yaparken narsistik bir yanlızlık çekiyorum.

Kulaklarımı sağır eden volkanik patlamalar geçiriyor her hücrem.Lavlar durmadan sızarken beynime umutlarım kül oluyor tek tek.

Ruhumu bedenimden satın alacak anditod bir intihar bulamadım.
Paranoid hayatıma hak verecek bir absürd hayatın içindeyim ve cılız bir karakterliğe sığınmış insan yüzlü zombilerin korkusu çörekleniyor sokaklarıma arkama bakmadan kaçarken.
Ayaklarıma yılan gibi dolanıyor o an korku.GEmiler dolusu mutluluk şiirleri sürdüğüm damarlarımda ki kanı veremem vermemeliyim. Tahayyüller kazıdığım şizofreni karanlık hayalet kentimde yaşatmalıyım ve korumalıyım.Azraile biatim var arkasında durmalıyım.

Nefes nefese bir kovalamaca yaşarken yalnızlıkla, boğazıma çöken tıknaz anılar perçinler biraz daha intihara yaklaşan saniyeleri.
Kalbim heyecanla atarken, saatin tik takına ritim tutuyor.Canlanıyor o an ölü düşüncelerim.Bilmediğim mutluluklar istila ediyor kentimi çığlık çığlığa bir kutlama yapıyor, kurtuluşlarını haykırıyorlar o an arkada kalan zombilere.Onlar zaten hiç bir zaman öne geçemediler ve de geçemeyecekler sadece öndeyim zannedecekler...
Yalnızlık ifşa edecek şizofrenin emaresini.Ölümler ferman çıkartacak Kente,Zombiler hicret eder belki bir umutla insanlığa...