Bir mutluluk,bir hüzün...

Bir bahar günü tanıdım seni
Sanki hiç yaşamamamışçasına
Sevgiyi buldum sende
Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar gibiydim
Seninle sevgiyi bulduğumu sandım
Yanılmışım menekşem yanılmışım
Hala o yıldızlar gibi yapayalnızım
Senin sesini duyduğumda dünyalar benimdi
Senin yanımda olduğun zamanlar
Sanki kainat benimdi
Yarım asrı geçen ömrümde ilk aşkı
Sende buldum Bal gözlüm
Dilimde dolaşan şarkımız “daha önceleri neredeydiniz”
Seni bana hatırlattı hep..sevgiyle,hüzünle.
Bana geldiğin gün bayramdı benim için
Sevgiyle sarıldığın gün yeni bir yaşamdı benim için
Aşkımızın sözleri yoktu,kelimeler yetersizdi
Yüreğimizin sesini dinlerdik hep
Her yerde,otobüste,evimizde,odamız da bile
Seni çok sevdim be bal gözlüm…

Asla ayrılığı düşünmedim
Seni sensiz ama ruhunla yaşamayı istedim
O güzel bal gözlerinde bir menekşe olmayı istedim
Senin sevginle yoğrulmayı,sadece sana ait olmayı istedim
Beraber dolaştığımız yerleri bir bir hergün dolaştım
Belki sen oralardasın,belki seni görürüm diye
Benim için yaptığın fedakarlıkları unutmadım menekşem
Aşk acı çekmekmiş,aşk sevgide sual sormamakmış
Aşk insanı insanlıktan çıkaranmış ama
Sevgiyle bezendiğinde,ağlamakmış hem de özgürcesine
Mutsuzlukmuş hemde delicesine
Sen..Sen ve Ben..
Ahh ne güzel olurdu bir bütün olsaydık..
Ne güzel olurdu sabah kalktığımda yanımda olsaydın
Nefesini yanaklarımda hissetseydim,seni öpseydim
Bana fısıldadığın” SENİ SEVİYORUM” u duysaydım
Affet beni bal gözlüm, Affet Menekşem.
Bu deli, ama DEV ADAM’ın seni yürekten seviyor
Belki birgün biryerlerde…