Bir Müştakın Hac Özlemi Şiiri - Cihat Şahin

Geldi geçti, hac mevsimi,
Dün düşündüm acı acı.
Çok severim, bu mevsimi,
Özler gönlüm, daim haccı!

Beden burda, kalbim orda,
Ceset evde, ruhum orda.
Yurdum burda, arzum orda!
Düşte görür, ruhum haccı!

Kota koydu Suudi ona,
Danışmadan müştakına.
Gücüm yeter sırf yâdına,
Halim dilim ister haccı.

Yıllar yılı kurdum onu.
Resimlerden yordum onu.
Her gidenden, sordum onu.
Hülya yaptım, akla haccı!

Her hacıdan, aldım görüş,
Dedi herkes; ”mümkün varış”.
Gitsem bile, karış karış!
Ukde ettim, kalbe haccı!

“Sıra yok”der, yazmaz devlet.
Kavuşmaya, olur bir set.
Gönül diyor; ”hele sabret”,
Dilim söyler, hergün haccı!

Her feraiz, olur bir bir,
Özden yüzden, arınır kir.
Kalpler olur, hacla pür nur,
Bir yapsaydım, bu yıl haccı!

Gerçek olsa hayallerim,
Ol hacere, değse elim.
“Lebbeyk…”dese, hep dillerim!
Tavaf ile yapsam haccı!

Vakfe yapsam, arafatta,
Dursa zaman kâinatta!
Affı bulsam, özel hatta!
Gufran ile yapsam haccı.

Cem eylesem, namazları,
Toptan alsam, o hazları!
Yaş doldursam, şu gözleri,
Ağlayarak, yapsam haccı!

Hiç yapmadan, dedi kodu!
Taş toplasam yedi yedi.
Atsam onu, nebi gibi,
Sünnet üzre, yapsam haccı!

Her görevi, yapsam bir bir!
Olsam sabir vede şakir.
Feyizlerim, olsa kebir,
Resul gibi, yapsam haccı!