Bir Musibet... Şiiri - Mehmet Arslan 3

Durur havada,
Kara bulutlar,
Bu defa oyun,
Başka biçimde,
Tanklar sokakta,
Dilde ağıtlar,
Yine oyun var,
Oyun içinde…

Üst akıl paralel,
Film sahnede,
Başlattılar bu,
Kirli savaşı,
Bir derin yara,
Şimdi sinede,
Kırdırıyorlar
Gardaş, gardaşı…

Bu hainleri,
Yetiştirenler,
Gülerek filmi,
Seyrediyorlar,
Sorgusuz buna,
Biat edenler,
Giderek Man Kurt’a,
Benziyorlar…

Millet bu kalkışmayı,
Duydu mu,
Koştu,
Demokrasinin paktına,
Sokaklar uyanıp,
birlik oldu mu,?
Bu sefer ışık,
Oldu bahtına…

Döküldü sokağa,
Sarhoş, hacı,
Demokrasi,
Elden gidiyordu,
Sarıldı bayrağa,
gardaş, bacı,
Bu işin sonu,
Biliniyordu…

Vatanı seven,
Solcu sağcılar,
Çıktılar karşısına,
Her yandan,
Gökten indiler,
Kutlu yolcular,
Bu vatan için,
Geçmişler candan…

Asıl kalkışma,
İstanbul’daydı,
Unutmuş,
Sultan Fatih Mehmet’i,
Feraset halkın,
İmanındaydı,
Çiğnettirmedi,
Ulu mabedi…

Varsın semada,
Uçsun uçaklar,
İmanımla,
Gökleri yakarım,
Köprüyü tutmuş,
Olsa da tanklar,
Tank top demeden,
Vurur yıkarım…

İstanbul;
Ceddimizin mirası,
Elinde tank top,
bizim değil mi,?
Tutturamazsınız,
Bize bu yası,
Bu millet sizin,
Peşinizden gelir mi?

Milletim şimdi,
Nöbet başında,
Her yer de,
Sokakları tutuyor,
Üst aklın aklı,
Uçmuş başında,
Kurduğu hayal,
burda bitiyor…

Bakta gör korkak,
Bayrak selini,
Sokağa sığmaz,
Taşıp gidiyor,
Üstümüzden çek,
Kirli elini,
Satılmışların,
Tek tek bitiyor…

Bu şer sağladı,
Dirliğimizi,
Geçmişimizle,
Barışacağız,
Pekiştirdi,
Kardeşliğimizi,
Artık bilimle,
Yarışacağız,

Atakum -2016