Bir Mürşide Şiiri - Sadi Poyraz

Bir mürşide talebeydim erenler,
Ders verirdi gündüz ile geceden,
Alem ibret almaz oldu kitapdan,
Ders verirdi kelam ile heceden,

Habil kabil hala savaş ederken,
Kurban varken ismailler keserken,
Kurdu kurt kardeşi kardeş yerken,
Ders verirdi koyun ile kuzudan,

Desturu unuttuk yoktur icazet,
Nefse esir olduk kalmadı izzet,
Sevabı bıraktık, günahta lezzet,
Ders verirdi cahim ile cennetten,

Poyrazım mushafı okumak diler,
Yaş kemale erdi dünyayı neyler,
Bülbülün dilinde salavat söyler,
Ders verirdi güller ile goncadan,
Poyrazdan esintiler.