" İzdivaca talibim !
Yaşım gelmiş benim kırka
Bu isteğim sizce çok mu ?
Hiç kimse de çıkmaz arka
Bir münasip, zevce yok mu ?
Katlandıkça büyür acım
Gelsin derim şu baş tacım
Olsun artık izdivacım
Bir münasip, zevce yok mu ?
Sabır çelik ama taşkın
Kalp telaşlı biraz şaşkın
Nerde diyor gönül aşkın
Bir münasip, zevce yok mu ?
Benim ile hislenecek
Aşkım ile süslenecek
Canım diye seslenecek
Bir münasip, zevce yok mu ?
Daraldıkça can kafesi
Böyle çıkar yürek sesi
Şu gönlümün prensesi
Bir münasip, zevce yok mu ?
Kaprisiyle ezmeyecek
Tribiyle üzmeyecek
Yollarımı gözleyecek
Bir münasip, zevce yok mu ?
Baharımda kışımda
Taç yaparım başımda
Yaşı yakın yaşımda
Bir münasip, zevce yok mu ?
Çok efendi denmiş olan
Gururunu yenmiş olan
Helal sütü emmiş olan
Bir münasip, zevce yok mu ?
Soğuk değil kalbi sıcak
Onun için tüter ocak
Beni sevip anlayacak
Bir münasip, zevce yok mu ?
Şirin tatlı sözü olan
Aşka gülen yüzü olan
Mutlulukta gözü olan
Bir münasip, zevce yok mu ?
Yüreğimi yakacağım
O ruhuna akacağım
Kalbine gül takacağım
Bir münasip, zevce yok mu ?
Yokluğunda özlenecek
Nişanlanıp sözlenecek
Benim ile evlenecek
Bir münasip, zevce yok mu ?
Kayıt Tarihi : 29.5.2021 01:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Aşk", "İşk" kökünden türetilmiş bir kelime olup mana olarak da; sevenin sevdiğini- tıpkı sarmaşık bitkisinin kendisini ayakta tutan canlı payandalarına yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
Hayırlı, fıtri, meşru, makul ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)