Bir Mum Yeter Şiiri - Yılmaz Bozan

BİR MUM YETER

Çırılçıplağım bugünlerde

Utanmıyorum

Bunca kahpelik

Bunca aymazlık içinde

Örtünedursun herkesler

Ben çıplağım

Biraz üzgünüm bugünlerde

Bunca yeşil

Bunca mavi

Ve bu kadar emek

İlmik ilmik canla işlenen

Terle sulanıp beslenen bu kadar umut

Kıyamıyorum da

Ben benim

Sen kimsin

Önümdeki, ardımdaki

Necisin

Eskiden insan deniyormuş

Şimdi var mı bir adın

Keskinliğimde bileniyorum

Eteğimde taş kalmadı

Ve bu öfke selinden korkmuyorum da

Benden akan bu oluk oluk sevgi varken

Ben yeterim

Kendime de

Hepinizin yerine de

Masaldaki çocuktan önce ben bağırıyorum

Utanmadan sıkılmadan

Ben çıplağım

Anamdan doğduğum günkü gibi

YILMAZ BOZAN

18-06-2011