Bir mülteci hıçkırığı daha kulakta - Gar ...

Ne zaman görsen hatırlat, kendim olmam için.
İnsanın gönülden b/aşk’a görecek penceresi yok taş duvarlar arasında g/özlerin.
Gamlı olduğumuzu kim söyledi sana, uzaktan yüreğimi seyreden yar.
Ben yalnızca bir kişiyi sevdim.
Seni tanıyorum, seni öğrendim şems vakti.

Dedim ya, erkek kısmı her zaman gamlıdır.
Ah, herşeyi usulünce bilen aşk.
Doğdum, göçmek vakti yanaşır dünyadan.
Neyi sevip neyi sevmediğimi hiç unutmuyorsun.
Ne kadar akıllısın ey aşk.

Annem erkekleri tanımak akıllı bir kadın için zor değildir derdi hep.
Gör derdi, izle, sez yeter.
Kadınlar akıllı değildir.
Ama biz zekiyiz derdi annem.
Yaratan kadınları erkeklerden ayrı yaratmış.
Biz b/aşka bir dünyayız, erkekler b/aşka dünya derdi.

Bencede, insanın bir yarısı kadın, bir yarısı erkek olmayınca hz. insan olunmuyor.
Dünya kuruldu kurulalı bir yarı, öbür yarıyı arayıp durur.
Bir şey yarımken hiçbir şeydir.
Ancak bütünlenince kendine de, öbür yarımına da yararı dokunuyor.
Benim yarım sensin, senin yarın da ben.
Diyenlere aşk olsun.

Şeytanın hileleri ve insanın nefsi arasında bir hayat.
İnsana kokuyor şehr-i yalnızlık.
Korkuyor insan insandan.
Yalancıktan devingen gülüşler.
Buğuya muhtaç olmuş gözyaşları.
Sızılmış camdan çiçeğe kirli uykular.
Boş bir sofrada bekliyor kentin çocukları.
Mutluluğu kazmış, kaç kabir kaldı.
Saklambaç oynayacak saatlerde hırsız düşler.

Şems vakti dua dostları yeni yeni umut getirecek.
Bugün yada yarın güneşi arayacak o çocuk.
La havlesi önemli değil Ademoğlunun.
Önemli değil nerede, önemli olan suretlerde?..
Kentlere karşı olan resimler hangi ressamın.

İlkyazı getirelim yağmurlu havalarda.
Acılara açım da üstelik.
Kendime değdiğim zamanlarda Estağfirullah.
İnsanın sınırında vardı, insan.
Söze karşı kadere gizemli bir çığlık bendeydi.

Nikahsız duyguların paylaştığı düşlerde bulursunuz düşleri.
Beni o çocuğun yetim gözyaşlarında.
O çocuğu benim öksüzlüğümde.
Tanyerinde ateşim yakın.
Yabanıl hayatlarda bir resim albümünde adılı dursun sevgi.

Güneşi kışkırtırcasına hazine vardır duada.
Kendine değdin zaman vardı.
Acım da üstelik acılar aç.
Kasıp kavursun gökten inen yıldırımlardan daha hızlı.
Gölgeyi öldürürsen, bulursunuz acıları.
Söz ettin mi, s/öz’e.

O çocuk sözden oyundan olmasın.
Uykusuz gecelerden, mahmurlu sabahlara.
Yitirilen anılarda, susamış çığlığın öpücükleri.
Uykulu kadından, duygusuz adamdan sapıkların oyunundan,
Adsız hayatın bomboş sevgisiz sokaklarına
Hoşgeldın çocuk.

Söz hırsızlarının işidir aynasını aramamak.
Söz ettin mi, sevgiden.
Gözleri yaşarır mı gerçeklerden?..
Simgelerin en onurlu aldatmacısıdır, insan.

Tarihinde gizliyor kaynağındaki savaşlarda yalnızlığı.
Düşünülmüş mü sevgi, göklerden yapan yağmurla.
Hava ile su, çiçek bir de güneş.
Altındaysa varlığın, tan yorgunluğunu hisseder gönlün.
Sesini değiştirir eşya, içimde olanlar yaz kokusuna acır.

Yüreğinin biriyle suları gözyaşlarıyla şarkıya dönüşür.
Sesini değiştirir dua eşlik edince suretler.
Gizliden geceyi geçirenlere, bir de güneş var.
Şems vakti evini kurarlar gönüllerde bulurlar.

İlk a bence’si hüzünle sevginin gizidir.
Avunç ve akıl arasında son ayrılık.
İnanmıyorlar adsızlara, acı umuttur, dünya uçurumunda.
Her gönlün başkentidir aşk.

Ne varsa suçlu, ne yoksa suçsuz ve ümmi sevginin kulağındaki seste.
Nöbetçilerin son nişancısı gecenin çobanları.
Duaya sadık olmayanlar, hala uykudadırlar.
Artık inanmıyoruz uyanık kalmaya.
Ağaç ve rüzgarın sesi değiştirir şems vakti aşıkların sesini.

İlk önce bir kütürtü duyuldu uykudaki insandan.
Çevre halkı kulak kesildi?..
İki kişi bir arada olanlar, bakışlarıyla ne arar!..
Ne var acaba?..
Biri omuz silkti surete, öbürü ağzını açık bıraktı dünyanın süsüne.
Bir gümbürtü daha patlayınca, doğadan.
Biri deniz kabardı, bir deprem oldu, biri fırtına dedi.
Ama martılar hep uçuştu.
(Y.ed)