Bir Müjdenin Peşinden Şiiri - Sinan Gök

Bir Müjdenin Peşinden

Kumandan ve askerlerine...

Sanki nazlı bir yâr gibiydin İstanbul.
Uzaktan bakan bile sana hemen vurulurdu.
Mecnuna çevirdiğin aşığın hayalleri,
Hep hüsrana dönüşür, surlarında son bulurdu.

Sana sahip görünenler kadrini bilmediler.
Ne haksızlıklar gördü karanlık sokakların.
Zalimler insanlığa eziyet çektirirken,
Ne feryatlar işitti dağların, ovaların.

Artık seni kurtaracak yiğitler bekliyordun.
Çok geçmeden ufukta belirdi kutlu ordu.
Fethin heyecanı sarmıştı her yanını,
Halicin kucağında bir dalga büyüyordu.

Koca koca toplarla surların yıkılmıştı.
Ama hiç acımıyordu bağrındaki yaralar.
Sekiz asırlık hasretle aşkınla kucaklaştın,
Duvağın yeşil sancak, gelinliğin al bayraklar.

Ve Ahmedî müjde sahibini bulmuştu.
Ayasofya’da secde etmekte bahtiyar kul.
Böylece kaydoldu tarihe şanlı tablo,
Kumandan, askerleri ve bir de sen İstanbul.

Senin toprağın ve suların değince.
Daha bir gürleşti çınarın yaprakları.
Semalara yükselen o ulu minareler,
Sanki bunu gösteren şehadet parmakları.

İstanbul sen beşiği kadim medeniyetin,
Sen belki son çaresi kapına gelenlerin,
Sen engin bakiyesi pek âli bir devletin,
Sen en uzun cümlesi tarih manzumesinin,
Sen en parlak incisi şehirler kolyesinin,
Sen en içli güftesi bir zafer bestesinin,
Sen kültür hazinesi koskoca bir milletin,
İstanbul sen beşiği kadim medeniyetin...

(21.04.2006 - İZMİT)

Sinan Gök
Kayıt Tarihi : 22.4.2006 21:31:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Sinan Gök