Kendimle Bir Yüzleşme

Ben; helâl, haram demeden dünya yutan.
Nefsini azdıran, ruhunu uyutan.
Doğru benim diye de vicdan avutan.
Mazlûma sırtın dönen, zâlimi tutan.
Anla artık, yol sona gelip dayandı.
Geride bülbül giryân, gülistan yandı.

Sen mi edecektin bu âlemi tenvir?
Böyle gelmemiş ki böyle gitsin devir.
Bak feleğe emir var, çevir ha çevir.
Kalmamış ki kimseye yaptığı cevir.
Anla artık, yol sona gelip dayandı.
Geride bülbül giryân, gülistan yandı.

Mühlet verir hikmet, hakîkatı fark et.
Kusurunu gör ve dön, geriye çark et.
Günahını gufrân deryasına gark et.
Kuvveti değil hakkı kendine bark et.
Anla artık, yol sona gelip dayandı.
Geride bülbül giryân, gülistan yandı.

İşte kitap diyor ki sen bir memersin.
Yolda kervanlara köprü, bir kemersin.
Mülk benim dersen, kendine yük edersin,
Aczin kadar kudret memesi emersin.
Anla artık, yol sona gelip dayandı.
Geride bülbül giryân, gülistan yandı.

Şu kurşundan nedâmet, belimi kırar.
Sırtımda ateşten kamçıdır ızdırâr.
Hançer olur sorular, kalbimi yarar.
Alevden kor bir tarak, aklımı tarar.
Anla artık, yol sona gelip dayandı.
Geride bülbül giryân, gülistan yandı.

Yûnûs kime gitsin, şimdi şu yaşında.
Kuru bir ağaç oldu, çeşme başında.
Vakit tamama erer de ömür kışında,
Şakî yazar mı Mevlâm, mezar taşında?
Anla artık, yol sona gelip dayandı.
Geride bülbül giryân, gülistan yandı.

Şubat 2017

1 Giryân: Ağlayan
2 Tenvir: Aydınlatmak
3 Gufrân: Cenab-ı Hakk'ın günahları affedip örtmesi, rahmeti
4 Memer: Geçip gidilecek yer, yol
5 Nedâmet: Pişmanlık
6 Şakî: Eşkıya, bedbaht