Sanki saçların ay ışığında yıkanmış,
Gözlerindeki yıldızlar semada karşılaşmış gibi.
Ben Mekke'den Medine'ye hicret eden bir muhacir,
Sen kardeşini kentin sınırında bekleyen ensarsın farzet ki.
Aynı Allah'a inandığımızdan bihaber kaç mevsim seyre çıktı şu ay ve şu sayısız yıldızlar.
Biz karanlıkları ne zaman duvara çivileyip aydınlığın yüreğimizden, ancak ve ancak yüreğimizden, yeryüzüne doğabileceğini kabul edeceğiz?
Ben muhacir, sen ensar.
Uzun yollardan geliyorum kardeşim,
Çetin,
Ve müşriklerin mesken tuttuğu,
Bizleri taşlamak için saf tuttuğu yollardan
Naçar bırakıldım,
Yorgunum,
Üşüyorum.
Ört üstümü,
Sar beni,
Kardeşim.
(Elmas TAŞKIRAN- 02.05.2021- Adana)
Elmas TaşkıranKayıt Tarihi : 2.5.2021 19:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!