Sevgisiz, umutsuz,
Dermansız, çaresiz,
Kimsesiz, çelimsiz,
Çekimsiz ve eylemsiz
Yapayalnız bir ben.
Evren denilen labirentte,
Kahrolası bir boşlukta,
Manzarasız bir resimde,
Sisin dinmediği göklerde
Yani şu son durakta
Sıkışıp kaldım,
Geçemedim sırattan.
Umut yok, Bekleyen yok,
Beklediğim yok,
Yok, yok, yolun sonunda ışık yok yok yok…
Bir mucize gönder bana
Yaşamak için
Dönmem için dünyaya.
Bu hikâyeyi burada bırakma.
İlk kez değil ki bu,
Hadi al beni, kavra,
Sar, kazan ve kurtar.
Şaşırt bir kez daha…
Kayıt Tarihi : 9.9.2024 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!