Bir Muamma Güneş Şiiri - Onur Bayrakçı

Güneş ben sıcağım yakarım derse asla kibirli olmaz
Peki ya yıldızlar ben parlağım derse...
Güneşin gözlerinde tebessüm gülümser sözlerine
Gecenin aydınlığından cesaret alsa gerek
Gündüzün yokluğunda esaret,
Bakışları öylesine asalet...
Sadece ibret demiş gökkuşağı
Gündüz gözüne rengarenk, öylesine bir ahenk...
Bilim kadar muamma güneş
Çok uzak kalırsan donarsın, çok yakın olursan yanarsın
Geceleri O’nu ararsın, çünkü yokluğuna ağlarsın
Değerini anlarsın...
Bire bin versin diye dikilmiş fidanlar verimli toprağa
Yeşermiş susuz kalsa bile, ama birtek meyve vermemiş
Ya bizi güneşe götür, ya güneşi bize getir demiş fidanlar
Birden şimşek çakmış, gökyüzünde yağmur oluşmuş
Damla damla akmış yeryüzüne, fidanlar sevinmiş
Ve güneş tebessümle bakmış fidanlara
Gökkuşağı oluşmuş rengarenk,
Dedim ya dostum öylesine ahenk...
Gökkuşağı derman olmuş feryad eden beyinlere
Ve beyinler daha nice güneşler doğdurmuş fidanlara...
Sadece ibret olsun diye bakmış güneş
Yıldızlar ayakta alkışlamış...