Zor taşıyor zaten kendini
Artık taşıyamaz seni
______bu yorgun beden
N’olur çık içimin
_______koyaklarından
Koydum koca İstanbul’u içime,
Biraz da hüznünden ayrılıkların
Alıp gidiyorum şimdi başımı
Bir çeşme başında şiire durmaya....
Bir vardın bir yoktun
Hayret ki hayret
Gözümde kıymettin
İçimde ziynet
Kaç kere zeyl ettim
Ne utanmaz ne rezil,
Ne açım ne de sefil.
Bakmayın böyle
Düşkün göründüğüme
Kefil olmuştum geçenlerde
Birine kefil...........
____________Bir Dize Düşmüyorsa Yalnızlığıma....
Nefesine yabancı bir bebek gibi
“Düşüyorum Zeynep Kamil’den”
“Kadıköy’ün avuçlarına”
Yapraksız bir dal
Ve açılmamış bir güldür
İç imde şiir.
Keşfi yarım bir dildir
Ve çırılsıklam sevgisi
_______ insanın..
An gelir de birgün
Bir kuşluk vaktinde
Çalarsan kapımı
Bir yere koyamam seni
Benim olur dünyalar
En ücra noktasına varana
-
Bir Mim Kemal Ertuğrul
Tüm YorumlarKara;
İnkarı gibi
Akın kendini
Değil mi?