Bir Mezardan Şiiri - Bahadır Bedir

Üstüme attılan topraklardan dolayı kızmıyorum artık kimseye
Ama sana kızmaya başladım yavaş yavaş
O kadar uzaktan buraya gelmene her gün
Zaten uzanıpta tutamadığım ellerini ikide bir yüzüne götürüyorsun
Zaten sürekli ağlıyorsun karşımda
Ben senin bu kadar acı çekeceğini bilseydim ölmezdim.

Üç gündür yanıbaşımdan ayrılmadın sevgilim
Üşüdün, acıktın, biraz da ıslandın farkındayım
Git artık sevgilim acıları gömüm bu toprağa

Dün gece uyuya kaldın mezar taşıma dayayıp kafanı
Gözünden akan iki damla yaş aktı yanağıma,
Sen, anlamasan da okşadım saçlarını
Yine yandı ruhum.
Yine hasretim dayandı dokuz tahtaya
Bu akşam neredeyse kırıyordum onları
Kırıp sana ulaşacağımı sandım ama olmadı
Artık üzülmesen diyorum
Üzülmesen de bende rahat yatabilsem
Bir tek senin bu yaptığına dayanamıyorum
Bir tek gözyaşına dayanamıyorum

Hani derdin ya ruhlar hiç ölmezmiş diye
Haklıymışsın anlıyorum şimdi.