-Bir Mezar Taşı Var Başucunda- Şiiri - Y ...

Şiire yorum yazabilmek için dakikalarca bekledim. Önce yazamadım. Şimdi de sadece iyi ki varsınız, iyiki buradasınız, iyi ki kucak dolusu dostlarınız var,
iyi ki paylaşabiliyorsunuz, acılarınızı ve neşenizi diyorum size.

Dilek hanım Rahmetle anıyor sabır diliyorum
dayanılmaz bir acı biliyorum ne diyebilirizki başınız sağolsun

Her yaprak düşüşünde ölümü hatırlarım.
Yürek burkuntusuyla buğulanır gözlerim.
Artık imkansızdır, yaprağı tekrar tutturmak, dalına
Ve tekrar yeşertmek, yürekteki acıya inat.

Her açan çiçekte çocukları görürüm,
Yürek kıpırtısıyla buğulanır gözlerim.
Umutlarım olurlar, geleceğe dair,
Kokularını çekmek isterim, dikenlerine inat.

Dilek Hanım, dalından yaprağın düşmüş. Ben ve biz ne diyebiliriz ki, senin tattığın acının karşısında, dualardan başka....

Doğuştan kalbi delikti Yıldız’ın
Annesinin gözleri önünde günde güne eriyordu
Ana yüreği kaldıramıyordu bunu
İyileşmesi için dua ediyordu Rabbine
Bir umut ışığı doğmuştu ameliyat olacaktı
İyileşip annesinin kollarına koşacaktı
Daha bir umutlu olacaktı yarınlar
Annesi okuyacağı okulları bile şimdiden düşünmüştü
İyi bir gelecek annesine yakışan bir kız olacaktı Yıldız
Olamadı.. Olmadı..
Hayallerin, düşlerin, umutların üstünü kara toprak kapattı
Yıldız ameliyattan çıkıp koşamadı annesine
Bir candan bir can gitmişti.
Bembeyaz gelinlikle görecekken kızını
Kefenle teslim ettiler annenin ellerine
Oysa sabah öperek dualarla yollamıştı gözünün bebeğini
Hastalığından dolayı hiç konuşamamıştı Yıldız
Annesi gözlerine bakarak anlıyordu ne istediğini
Ameliyata girerken o küçücük dudaklarının arasından Anne kelimesi çıkmıştı
Hüzünle mutluluk o an birbirine karışmıştı
İlk kez konuşmuştu ve Annesi son kez duymuştu.
Dört yaşındaydı Yıldız annesinin mavişi yaşama sebebiydi
Ecel gence yaşlıya bakmaz…
Azrail giren evde duman tütmez, aş pişmez
Ölümün sessizliği dolar eve
Selası veriliyor Yıldız’ın son yolculuğunu haber veriyor hoca
Tanıyan tanımayan camiye akın ediyor yalnız bırakmıyorlar
Yıldız’ı bu son yolculuğunda
Küçücük bir beden yatıyor musalla taşında
Annesinin sıcacık kollarından ayrılan Yıldız
Anne şefkatiyle Yıldız’ı kara toprak kucaklıyor
Annesi beklerdi her gece Yıldız’ı başucunda
Annesinin yerine
Bir mezar taşı var şimdi Yıldız’ın başucunda

Sözlerin işe yaramadığı anlardan biri
korkunç bir acı..Sabırlar dilerim ana yüreğe ve size
Asude GEDİZ

Dilek hanım,
önce başınız sağolsunla başlamak istiyorum ve devamında ben çocuk dendimi akan sular durur sanki bedenim ve beynim sancılar çeker tahammül derecesine dahi katlanamam ne olur o sabrı ve metanetinizi nasıl koruyabildiniz sizi çok iyi anlıyorum ben okuduğum anda yıkıldım çünki çocuklar bunu haketmiyorlar onlar masum, onlar suçsuz, dünyayı onlar bozmadı, peki neden yaşam onları bu şansı tanımıyorlar. ben bir tanesinin dahi burnu kanamasın ne olur derken bir yaşam hele minicik bedeniyle bir yaşam nasıl son bulabilir. Allah'ım beni affet ben çocuklara dayanamıyorum, belkide isyanım bundan. Dilek hanım şu anda çok etkilendim ve bununla ilgili şayet bir şiir yazarsam bana kızmayın ve beni affedin.Melekler kanat gersin o yıldızımıza korusun en yüce makamlarında ve biricik yıldız anneciğinide inşallah korur ve kollar cennet kokusuyla. Sabırlar diliyorum hanımefendi.
Nevzat Tan

Nice Yıldız'ları kaybetmişizdir kâinatta...Acılarını hisetmişizdir derinden..Ama en çok o Yıldız'ları boyayanlar hisseder o acıyı..

Dilek hanım,
Tesellinin ve sözün bittiği yerde neyi, nasıl söyleyeceğimizi bazen şaşırırız..Sanırım tek söylenecek ve hak söylenecek oan;
O sizi öyle bir yerde bekliyor ki, en çok beklenilmeye ihtiyaç duyacağınız yer emin olun orası...Nurani,meleki saf, temiz ve masum yüzüyle yanınıza yaklaşacak ve minicik parmaklarıyla elinizden tutacak ve gitmenizi en çok arzu ettiğiniz yere doğru giderken size kılavuzluk edecek inşallah...

Rahmetle anıyor, sabırlar diliyorum

Küçücük bir beden yatıyor musalla taşında
Annesinin sıcacık kollarından ayrılan Yıldız
Anne şefkatiyle Yıldız’ı kara toprak kucaklıyor
Annesi beklerdi her gece Yıldız’ı başucunda
Annesinin yerine
Bir mezar taşı var şimdi Yıldız’ın başucunda

YILDIZ KADIOĞLU
D:23/05/1996 Ö: 22/06/2000

Küçücük bir beden var bu toprağın altında o benim kızım..
****************************************************************

Oooooooofffffff, ağlattınız beni Dilek hanım, yaktınız yüreğimi. Bütün şiiri yukarıdan aşağıya sizin içinizde bulunarak yaşadım (daha doğrusu yüreğim yetemedi). Böyle bir acı için sözlerin yetebileceğini sanmıyorum.

Ben de, daha birkaç gün önce, askerden dönerken ölen bir gencin annesinin ağıtından esinlenerek buna yakın bir şiir yazmıştım. Şu an kendimde değilim.

Tek bir şey söylenebilir : Allah size ve diğer sevdiklerinize sabırlar versin.

Sadece saygılarımı sunuyorum müsaadenizle.

Burhanettin Akdağ

Cenab-ı Allah mekanını cennet eylesin inşallah. Sizlere de bir daha böyle bir acı göstermesin. Kadere karşı gelinmez, nefes sayısı bitince insanoğlunun genç, ihtiyar dinlemez. Rabbim sizlere sabır versin.

Bu sayfaya tam 7. gelişim. Her gelişimde parmaklarım tuşlara gitti gitti geldi. Duraksadım, Yutkundum. Ne yazacağımı bilemedim ilk kez. gerçi özelinize yazdım ama yazdığım gün gittim bu tabloyu evimde anlattım.:-(
Ateşin düştüğü yeri yaktığını iyi bilenlerdenim. Yine sözcükler boğazıma diziliyorlar süphanallah tesbihi gibi.Dudaklarımdan dışarıya özgürlüklerini veremiyorum bir türlü duygularımın...
Öyle ya 'Anne' kim bilebilirdi ciğerinden damlayan kanın kopuş anındaki feryadını...

Kabul buyurunuz lütfen...

Orkun IŞIK

Kimleri almadıki kara toprak en sevdiklerimizi ayrılamam dediklerimizi acınızı yürekten paylaşıyorum hayat devam ediyor.....
saygılarımla...