Bir Meyhane Havası Şiiri - Osman Zekai Y ...

Keban Barajı Çalışanlarına

Bir Elazığ meyhanesindeyim bu akşam
Dudaklarımda içli bir gurbet türküsü
Türküde sen, gönlümde sen varsın
Öylesine büyüksün ki
- senden başka bir şey görmeyen gözlerimde-
İlah kadarsın

Tutsaklığım Buzbağ şaraplarından daha kırmızı
Ve onlardan daha yakıcı,alabildiğine
Yine de her şeyin ötesinde sen,
Sen, hep yarım rüyalarımın deli dolu kızı
Onlar bir yakar,sen bin yakarsın

Bu akşam gene insafsızlığın taştı
Sana niyet tutup kaldırdığım kadehlerden
“Kara gözlüm kar yağdırdın başıma” çalıyor pikapta
Sabri! Şunu bir daha koy Allah’ını seversen
Koy ki beni bu azaptan bir an olsun kurtarsın

Görüyorsun ya gönlümün iplerini nasıl elinde tuttuğunu
Görüyorsun ya sana susuzluğumu
Bu tenha şehrin en tenha meyhenesinde bile
Duvarlara bakıyorum dördünde de sen
Azap melekleriyle anlaşmışçasına
Canalıcı bakarsın

Tut ki sevmedin beni,
Ve tut ki ben senin için bir sıfırım
Öyleyse nedendir hayalinin bitmez tükenmez hafiyeliği
Neden her yerde karşıma çıkarsın?

Oooffff….
Bu kaçıncı şişe ki gelip giden
Tutmuyor zıkkım zaten
Çok olmuyor mu diyenlere bir kızgın bakıyorum
Sanki suç onların gibi,
Sorma be Celal Abi,
Bırak aşktan örümceklenmiş şu sersem kafamı
Bırak ki bir de zehir sarsın

Anlayamıyorum
Evet anlayamıyorum.
Ben ona böylesine dolu dizgin tutkun,
Böylesine kul köle olayım da
Terkedilmişliğin ötesinde bir şey kalmasın bana
Ya aşkı ben çözemedim çapraz bulmaca gibi
Ya bende zerre kadar akıl yok Celal Abi..
Sen olsan ne yaparsın?

Gene çaresiz bıraktın gurbet ellerde beni,
Ama boşver be gönlümün belalısı
Boşver be bu şehrin havalısı
Bir de bakmışsın ki senin o deli dolu gönlün yola gelivermiş ha?
Bir de bakmışsın insafa gelmişsin de
Yılların özlemi eriyip gidiyor avuçlarımızda
Neden olmasın?
Hep ben çekecek değilim ya feleğin ızdırap dolu kağnısını
Ömür denilen şu çiçek bozuğu yollarda
Ben sana vurgunum çünkü kayıtsız şartsız
Sen bana yarsın