Sapanca'da bir garipmiş,
Cavo ormanda gezermiş,
Birden durmuş zaman,
Cavo müthiş bir insan,
Derken sararan yapraklar,
Selamlar Cavo'yu ağaçlar,
Erken gelen bir karanlık,
Cavo değişti bir anlık.
Güneş parladığında şafaktan,
Cavo canlandı karanlıktan.
Etraf canlı, göl ağırbaşlıydı,
Arkadaşım Emrullah Maraş'lıydı.
Neden İstanbul'da insanlar telaşlıydı?
Bil bakalım Cavo bu soru sana.
Cevabı alırız inşeallah sonbahara.
Kayıt Tarihi : 13.2.2006 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!