Zamanı yakalamaya ve zamanı değerlendirmeye çalışıyoruz; "Çalışıyoruz!..." dedim; düşün, olgunluk yüklü bir yalnızlık, kaç kişilik bir ordu gibidir?...
Cuma'ya bırakmadan, şimdiden, şu an kaleme aldığımız 54. metnimizle kendimizle mücadeleye girişeceğiz!... Bırak, Alevi Kültüründeki Kürt Halkını ve onların sabrını!... Başkalarıyla mücadele eden; başkalarına karşı belki sabır sayesinde zafer yaşar, peki insanın kendine sabrı var bir de, kendilerine sabır göstermekte de etkili mi Kürt Halkı?... Kendine sabır, kendinle barışıklığı gerektirmez mi?... İşte Türk; kendinle barışıklığı ile ebedi zaferdedir, fakat bunu Türk olmayanlar anlamaz!...
Cuma gününde, Ankara Merkezli, akşam ezanı vaktinde bu metni kaleme almak vardı, organize olsaydım bunu da başarırdım herhalde diye düşünüyorum!...
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta