Zamanı yakalamaya ve zamanı değerlendirmeye çalışıyoruz; "Çalışıyoruz!..." dedim; düşün, olgunluk yüklü bir yalnızlık, kaç kişilik bir ordu gibidir?...
Cuma'ya bırakmadan, şimdiden, şu an kaleme aldığımız 54. metnimizle kendimizle mücadeleye girişeceğiz!... Bırak, Alevi Kültüründeki Kürt Halkını ve onların sabrını!... Başkalarıyla mücadele eden; başkalarına karşı belki sabır sayesinde zafer yaşar, peki insanın kendine sabrı var bir de, kendilerine sabır göstermekte de etkili mi Kürt Halkı?... Kendine sabır, kendinle barışıklığı gerektirmez mi?... İşte Türk; kendinle barışıklığı ile ebedi zaferdedir, fakat bunu Türk olmayanlar anlamaz!...
Cuma gününde, Ankara Merkezli, akşam ezanı vaktinde bu metni kaleme almak vardı, organize olsaydım bunu da başarırdım herhalde diye düşünüyorum!...
Beklenen hayır; 54. metnimizle kendini belli etti!... Cumaya bırakmadan; Perşembe günü başladı edebi huzurumuz!... Ve şimdi Antalya Merkezli, İkindi Ezanı vaktidir!...
{ Orhan Kemal }( Kemal KABCIK - Ali Kemal ALKILIÇ ) }
Kayıt Tarihi : 4.1.2018 15:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!