Bir Meta Şiiri - Emin Şanlı

Kalp dilinin postacılığı kuzgunlarındır.
Taze açmış gül yaprakları gibi güzel haberleri,
O simsiyah kuzgunlar ulaştırır sevgiliye.
Çünkü her iyi itirafın ardında kara bir gerçeklik yatar,
O yüzden aşık olmak biraz çelişkisi içinde ciddi bir meseledir.

Ve sen henüz 19'una yeni basmış bozkır kızı,
Sana çayır tepelerinden umudu getiren martılardan bahset bana.
Güneş'in yanmış çimene suçlu doğuşunu,
Yanakları kızarık şekilde utanmış o dev kürenin sana selamından bahset.

Bugün bir zarf içine sadece simandan bahsettiğim mektubumu iliştirdim.
Kalp gözümde sakladığım resminle göz göze gelerek,
Tanrım dedim,
Böylesi bir güzellik eseri senin kötü ellerinden çıkmış olamaz.
Çünkü o her tanesi ayrı bir sanat barındıran,
En az hayat kadar karmaşık olan saç tellerini tut da,
Nem almaktan bir okyanus gibi serin ve özgür hissettiğim dudaklarına kadar,
Ressamı olmayan bir deniz gibi berrak duruşu ve aynı berraklıkta kalbimde uyandırdığı hisler, nadir bir tabiat armağanıdır...

Ve ben... Senden hoşlanan çelişkili şair.
Garipliği en büyük hazinesi olan ve senin portreni elinde tutabilmenin beyhudeliğini yaşayan metropol çocuğu.
Tek emin olduğu ellerini ellerine aldığında yaşadığı o hırçın tutarlılıktır çünkü onunsundur.
Çelişkili kötü bir şairdir ama,
Maşukisini, derinlerinde sakladığı özleminde barındırır

Mektubumu teslim aldığın kara kuzgunun bir günahı yok, onu incitme.
Yazıma biraz mürekkep damlamıştır benim kalemimden, onu hor görme.
Ve eğer olur da cevap verirsen, zarfın içine biraz dudağından koy.
Yağmur sonrası ıslanan bozkır meşelerinin yaydığı kokunun huzurunu eksik etme.
Kara haber tez duyulurmuş, sen gecinden gönder.
Zamanı canımdan gidiyor ziyan değil.
Özleminin yaktığı bu son günlerde ,
Kara kuzgun değil de gelincik beyazı güzelliğinde süslenmiş bir martıyı şehrime derman et.

Vedasız bir elveda dilerim sana,
Islak imzanı unutma.
Kalbini sevdiğim,
Sevgimle kal...