Bir Mesele Şiiri - Osman Barman

Geçti gitti tütsüleriyle yaz akşamları.
Reyhan kokulu her kapının eşiğindeyim.
Şimdilerde ayaklarıma dolanmış çarşafım;
Yelkenli, tekneli bir limana pervaneyim

Nerede kaldın, beklediğim yer bir tepenin ardı
Ne de güzel sevdik birbirimizi yerindeyse deyim.
Sarhoş gönlüm kim bilir hangi türküyü çağırdı
Bu sellerin ardından yağan yağmuru neyleyim

Şu ensemde uçuşan rüzgarlar hep sağır, hep yalnız.
Ömrüme biçilen sevda kayıp, gövdesi cılız.
Bekle beni kan ile terle adımlarım duasız.
Bir fıkradan çıktı aşkımız, gülme gözünü seveyim