Bir mermi geçiyor,
görüyor musunuz?
Ölüm renginde.
Bir mermi geçiyor,
sinsi bir zamanda, azrail/den hızlı.
Bir mermi geçiyor,
Şuursuz/ca dönerek, asalak ivmelerle.
Bir mermi geçiyor,
şehvetini kandan alan.
Bir mermi geçiyor...
Bir çocuk... Toprak tenli, iri gözlü...
Toprakla oynuyor, eli yüzü çamur.
Karnı aç. Ağlamasına ramak kalmış. Biraz süt yetecek.
Bir mermi geçiyor...
Çocuk yerde bir karınca görüyor, dokunmaya çalışıyor.
Gülüyor biraz da.
Eli yüzü hala çamur.
Yanakları kıpkırmızı ama...
Karnı da aç, ramak kalmış Anne diye bağırmasına...
Bir mermi geçiyor,
Öfke ve kinle sıçratılan.
İçine barut yerine vicdansızlıkla doldurulan...
Bir mermi geçiyor, derinden,
havayı kan/a kan/a yararcasına...
Bir mermi geçiyor...
Görüyor musunuz?
Önünde,
Bir çocuk...
Karnı aç...
Habersizce gülümseyen...
Kayıt Tarihi : 15.3.2010 17:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!