Bir merhabe Şiiri - Aslan Özçelik

Bir merhaba diye başladı herşey.
Bir tatlı tebesüm gönül sesi.
AlO derken hayırdır bu melek kimdır.
Bilemezdim umutsuzca sevgı olacağını.

Senki toprağa tohum ekmiş etmiş gibi.
Sevgi filizı büyüceğını umuduyla ekmiştim.
Ne güzel olurdu dost kalabilsedik
Sen hep ayrlıkları seçtın.

Ayrılıklar en çok telefon kapanırken.
Sanki bir parça kopuyor benden.
Hasrettır her bir ayrılık zamanı.
Türk; ü özlem keman sesi gönül namaesisıdır.

Uzakllarda değillim kalpte taşıyorum seni.
Seni kocaman bedenını ufak kalpte taşıyorum.
Sevmenın vakittı saat yok ansızın olur.
Dost ararken sen bilemesın sevmının