Bir menekşe hikayesi Şiiri - Gürsel Pal

Bir menekşenin hikayesidir bu.
HAYATA GÜZELLİKLERİ İLE BAKAN HERCAİ MENEKŞENİN.
BELKİDE KENDİ İSTEMİ OLMASADA OLMAK,
OL DENDİĞİ İÇİN FİLİZLENEN
VE ÇİÇEK VEREN BİR MENEKŞE ÖYKÜSÜ.
ELBETLE SOLACAĞINI BİLMEKTEDİR MENEKŞEDE
HER CANLININ DOĞUP, BÜYÜYÜP ÖLECEĞİNİ BİLDİĞİ GİBİ.
AMA NE DOĞMAK, NE DOĞMAK VE NEDE ÖLMEK MENEKŞENİN ELİNDEDİR.
RABBİ OL DEMİŞTİR, OLMUŞTUR MENEKŞE.
GÜNEŞİNİ VE YAĞMURUNU VERMİŞTİR MENEKŞENİN TOPRAĞINA
MENEKŞE BÜYÜYÜP GÜZELLEŞMİŞTİR.
BÜTÜN GÜZELLİĞİ İLE BAKMIŞTIR DOĞAYA.
ÜSTÜNE BİR GÜN BİR KELEBEK KONMUŞTUR MENEKŞENİN
VE MENEKŞE KELEBEĞE HAYRAN VE AŞIK OLMUŞTUR.
KELEBEK UÇUP GİTMİŞTİR.
HER ŞEY BİR ANLIKTIR.
SANKİ MENEKŞE O BİR KAÇ SANİYEDE
ÖMRÜNÜN EN GÜZEL,
ÖMRÜNÜN EN TATLI,
ÖMRÜNÜN EN MANALI ANINI GEÇİRMİŞTİR.
AMA NAFİLEDİR Kİ
KELEBEK UÇUP GİTMİŞ VE MENEKŞE
BAĞLI OLDUĞU TOPRAĞA MAHKUM KALMIŞTIR.
BİLİR MENEKŞE.
KELEBEKLERİN ÖMRÜ
MENEKŞELERİNKİNDEN ÇOK AMA ÇOK AZDIR.
HÜZÜNLE KAPLANIR MENEKŞE.
BİLİR Kİ SEVDİĞİ BİR İKİ GÜN İÇİNDE ÖLECEKTİR.
AMA NE YAPSIN Kİ!
MENEKŞEDE FAZLA DAYANAMIYACAKTIR BU AYRILIĞA.
KAÇINILMAZ SON KELEBEĞE OLDUĞU GİBİ
MENEKŞEYEDE GELECEKTİR.
VE MENEKŞE BU DÖNGÜNÜN İÇİNDE
KELEBEĞE SEVDALI OLARAK
GELDİĞİ TOPRAĞA DÖNECEKTİR.
BU BİR MENEKŞENİN HİKAYESİDİR
VE HEPİMİZİN İÇİNDE
DAİMA BİR MENEKŞE
VE DAİMA BİR KELEBEK
DOĞMUŞ, YAŞAMIŞ VE ÖLMÜŞTÜR.....

MELANKOLİ...............