Bir Meltemin Gülüyüm Şiiri - Haydar Okur

Ben bir meltemin gülüyüm
En hafif okşaması döndürür beni
Neden dönmüyorum,
Neden dönüyor başım, meltemsiz benim?

Es be meltemim,
Rüzgarım, fırtınam ol istersen
Senin savuruşlarında
Senin yaprak yaprak döküşünde hürüm

Beni özlemin kavurur
Al beni ellerine
Bele beni yellerine
Sen döndür beni, sen döndür beni

Yıllar varki bir boşlukta dönmekteyim
Neredesin ilgıt ılgıt yüreğime dolan esintim
Işık kuşum can çiçeğim
Sombahar da el sallamada, zemri kapıda
Cemrene zamanla beni,
Beni zamnına uyarla, baharlanayım

Ben bir meltem gülüyüm
Pervanelerce hür, pervanelerce divaneyim
Artık dönmüyorum, artık dönremiyorum
Kasırgalar çırptı beni
Meltemimi bekliyorum, meltemimi bekliyorum

O meltem ki, ateşten fışkıran su
O meltem ki, suda sönmeyen ateş
Onu bekliyorum
Ona mutluyum
Onu yaşıyor ve ona ölüyorum.

Ben bir meltemin gülüyüm