gülüyorsun;
dişlerinin arasından pul pul güneş ışığı saçılıyor dört bir yana
akşam olmuyor hiç gözlerinde
çocuklar hep gülüyor...
ağlıyorsun;
hiç bir canlı senin kadar güzel ağlayamıyor
gözlerinden düşmek istiyorum
yere çarparak ölmek istiyorum...
gidiyorsun;
aklınca bütün cenazeleri götürüyorsun benden
bilmiyorsun en büyük cenazeyi bana bıraktığını
en büyük acıyı bana yaşattığını...
ölüyorsun;
bir melek gibi ölüyorsun
gözlerime bütün karanlıklar çöküyor
yinde görüyorum seni kör olmak pahasına...
sana bakıyorum;
gülüyorsun...
sana bakıyorum;
ağlıyorsun...
sana bakıyorum;
gidiyorsun...
seni görüyorum;
ölüyorsun...
Kayıt Tarihi : 4.1.2005 09:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mutluhan Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/04/bir-melegin-olumu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!