Ey saçının teli ile yüreğimi serinlettiğim yârim!
Meğer gökyüzü sana borçluymuş bilinmezliğini,
Yıldızlar bakışlarına, parlaklığını, derinliğini,
Nice türkülerde göz pınarlarım sana doğruydu,
Senin içindi erken atımları yüreğimin,
Uzaklara âşık oldum oysa varlığını tenimde hissederken
Nefesim sana doğruydu son demimde,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta