Karanlık gecelerin sessizliginde
Hep seni hayal ediyorum gözlerimi kapatıp
Uykuya dalıyorum bir anda
Sanki bir mektup yazıyorum sonsuza dek
Kelimeler yetersiz kalıyor anlatmakta
Sonra bir an duruyorum
Gözümden bir damla yaş akıyor bedenime
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta