Şimdi bir mektup at aşk denen nehre,
Ulaşır meraklanma gönlümdeki şehre
Gözyaşını damlat içine, saçından bırak
Sensiz bir hayat canımdan ırak…
Ah, beni kader neden bağlıyor, neden bağlıyor.
O şehrin kaldırımlarında çocuğumuz ağlıyor.
Her çocuk sesi yüreğimi dağlıyor.
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta