Bir Mektup Şiiri - Ümit Doguer

Merhaba çiçek yüzünü yangınlarda özlediğim sevgili...

Sana binlerca sayfa yazsamda içimdekilerini anlatmaya yeteceğini sanmıyorum.O nedenle mektubumun arasına bedenimden çekip çıkarttığım yüreğimi gizliyorum.Seni kimsenin inanmıyacağı kadar çok özleyen gözlerime gizliyorum.Bilmelisin ki, seni asla sarsılmayan sevgimle bekliyorum, bekleyeceğim.Beklemek en güzeliyse aşkların,
bilmelisinki aşkların en güzelini yaşıyorum.Sensizliğin her türünü ezbere biliyorum artık.Yaşamın denkleminde en
önemli bilinmeyeni seni yitirmek olsada aşk tek kişilikte yaşanıyor,seni sensiz yaşıyorum.

Sana ulaşmak için tek aracı nesne telefondu.Birçok kez numaraları tuşladıktan sonra paniğe kapılıp vazgeçtim.O kadar güçlüydün ki, seni aramaya karar verdikten sonra vazgeçmelerimi çok ağır cezalandırıyordun, bu da bana yetiyordu.

Aşksız herşey çok anlamsız geliyor bana.Yaşadığım sürece benim yanımda her zaman yerin var senin.Aşk deyilse sevgi için...En zor koşullarda bile yaşamın seni yıpratmasına karşı birlikte direnmek, sana sahip çıkmak için.
Senin her zaman mutlu olacağına inanıyorum.Eğer yanılıyorsam, ileride sığınacak bir sevgi limanı ararsan beni
anımsa olurmu...O zamanda hiç azalmayan sevgiyle bulacaksın beni...Çık gel bana...Seni yine senin için sevece-
ğim, senin için varolacağım...

Benki, seni bütün güzelliğinle içime aldığım zamanın bir yerinde yitirdim, uzak düştüm sonunda...Belki uzaklara git-
men o kadar önemli deyil, içinde benide götüreceksen...Belkide alışacağım yokluğuna, en kötüsü bu...

Belki düş kırıklığı olacak ne diyebilirim.İçimdeki umut yaşama isteğiyle birebir süren bir denge içerisinde azalıyor. Şimdi gerçekle masalın yaşam süresinde aynı göründüğü mevsimler yaşıyorum. Katran karası gecede uzaktaki
ışığa yürüyen yolcu gibiyim. Yokluğun bir ıslık gibidudaklarımda. Adını besteliyorum sensizliğe inat. Elim seni hiç bilmedi; belki ondandır, üşüyorum...Sana ihanet olur diyedir, senin dışında bildiğim ne versa unutuyorum. Sen gittikçe uzaklaşsanda ben sana yürüyorum...