Bir Meçhule İthaf Şiiri - Ertuğrul Hatip ...

bugün yıllanmış acılarımdan tattım
sahipsiz kaldı hayallerim,şiirlerim
yıkılmaz dediğim aşkın enkazında aradım kendimi
bugün döküldü tek tek sevdam,öldü inancım..

adına şiirler düzdüğüm şuan;
el çocuğunun kollarında nefesini tadıyorsun
belki ufak bir öpücük ona ilk hediyen,bir tebessüm.
bilirim,kulağına fısıldayınca utanacaksın
yavaşça değecek tenine tenin,yüzün kızaracak.
iliklerine hükmetmiş tatlı bir korku...
ama kaçamazsın
sonunda gecenin el çocuğunun olacaksın.

iki odalı evinin aşk mabedinde
eşşiz zevkler tattığın yatağına göm kendini.
el çocuğuna teslim ol tepeden tırnağa
bir daha asla anmasın kalbim seni
pembe panjurlu evimin bahçesine girme sakın
destansı düğünümün duvağından takma bir daha
el çocuğunun eşi,bilmem ne hanım kal hep..

bu gece son mutlu gecen
bu gece son kezdir kendine ram oluşun.
bir daha değmeyecek gözlerine gözlerim
asla hissetmeyeceksin teninde nefesimi
ismin bile olmayacak artık
sadece beyaz bir gelinlik kimliğin.
ama atamayacaksın içindekini
nefesimi ensende,gözlerimi gözlerinde sanacaksın.
bu gece son mutlu gecen
bu gece son kez kendine ram olacaksın
sana sunduğum sonsuz aşkın lanetine
ebediyyen mahkum kalacaksın

21/07/2011 00:23