Bir Meçhul'ün Güncesinden Notlar..! - II

Sorarlar ey meçhul
Söyle!

Anlat bize onu;
Meçhulü…

Senin iyi bildiğin ve sakladığın seni…
Senin,
Seni bu kadar iyi bilmenin nedenini
Sende bakıp ta göremediklerimizi…

Anlat ne olur!
Sakın susma!
Ve sakın …
Gene bakmakla görmek farklıdır deme
Evet,
Görmüyoruz belki
sadece bakabiliyoruz…

Ama hissediyoruz
Adı yok!
Tarifi yok!
Bilmiyoruz!
Ama hissediyoruz…

Bir şey var,
Sıra dışı bir şey,
Herhangi bir şeyde değil üstelik…
Ama bir şey!

Söyle meçhul!
Seni meçhul kılan şeyi
Söyle…

Bak henüz tan ağarmadı
Vakit var demektir
Çekip gitmen için henüz erken…

Belki bu gidişinin dönüşü de olmayacak
Belki bu sohbetler bir daha hiç yapılmayacak…

Ve biz bir meçhulün bilinmezliğiyle
Göremediğimiz onca şeyden mahrum kalacağız
Ne olur söyle birkaç cümlede olsa
Hadi durma söyle!

Birkaç cümlede
Anlatmak mümkün değildir meçhulü
Ama yinede…
Gitmeden dilimin döndüğünce bir şeyler
Söyleyebilirim belki

Ağırdır sevmeleri meçhulün
taşıyamaz her yürek onu…

Sevisinin ağırlığından korktukları için olsa gerek
Beklide bu yüzden seveni olmamıştır
Kim bilir…

Umutları büyüktür
Kaldıramaz onu her omuz
Belki de bu yüzden hep yalnızdır
Ve yoldaşı yoktur yolunun…

Düşünceleri ise derindir
Anlayamaz herkes…
Anlamaz!

O derinlikten korktuklarından olsa gerek
Anlamak için kimse çaba göstermez

Ve kocamandır taşıdığı yürek…
Kızar ama kin bilmez,
Bir tek ihaneti ve kul hakkını affetmez

Her şeyi silerde usundan,
O meçhul sevgiliyi…
Ve ona duyduğu özlemi silemez…

Meçhul bu!
Şimdi giderayak anlatmaya kalksam
Bitmez!
“Bana müsaade,
gelirim belki yarın gene”…

dedi.

Ve ardında
Meçhul bir iz bırakarak
Kayboldu koynunda gecenin…

Meçhul..!